-
1 ὀδύρομαι
ὀδύρ-ομαι [pron. full] [ῡ], mostly used in [tense] pres. and [tense] impf., [dialect] Ep. [tense] impf. ὀδύρετο, ὀδύροντο (without augm.), [dialect] Ion.Aὀδυρέσκετο Hdt.3.119
: [tense] fut.ὀδῠροῦμαι D.21.186
, and prob. l. Isoc.18.35 : [tense] aor.ὠδῡράμην Id.12.9
, Theoc.1.75 (cf. ἀνοδύρομαι) ; part.ὀδῡράμενος Il. 24.48
: [tense] aor. [voice] Pass.κατ-ωδύρθην Plu.2.117f
.—In Trag. the form [full] δύρομαι is required by the metre in A.Pr. 273, Pers. 582 (lyr.), S.OT 1218 (lyr., ὀδ- codd.), E.Hec. 740, Med. 159 (lyr., ὀδ- codd.), and prob. in Id.Andr. 397, v. infr. 4 ; in Id.Ph. 1762, Apollod.Com.8, ὀδύρομαι is necessary ; elsewh. either form is possible:—lament, bewail, a person or thing:1 c. acc. pers.,ὀδυρομένη φίλα τέκνα Il.2.315
; , cf. S.OC 1439, Ant. 693 : less freq. c. acc. rei, ὁ δ' ὀδύρετο πατρίδα γαῖαν mourned for it, i.e. for the want of it, Od.13.219 ; soνόστον ὀ. 5.153
, 13.379 ;προπηλακίσεις Pl.R. 329b
;δυστυχίας Isoc.4.169
;πάθη D.18.41
;οὐκ ὠδύραντο.. τὴν προκαταστροφήν Epicur.Sent.40
.2 c. gen. pers., mourn for, for the sake of..,ὡς δὲ πατὴρ οὗ παιδὸς ὀ. Il.23.222
, cf. 22.424, Od.4.104, etc. ;ὑπέρ τινος Pl.R. 387d
; .3 ὀ. τινί wail or lament to or before,ἐξελθὼν λαιοῖσιν ὀ. Od.4.740
; ἀλλήλοισιν ὀδύρονται wail aloud one to another, Il.2.290.4 abs., wail, mourn, freq. in Hom., in part.,- όμενος στεναχίζω Od.9.13
;στοναχῇ τε γόῳ τε ἧσται ὀ. 16.145
;ὀ. κατὰ θυμόν 18.203
; τίταῦτ' ὀδύρομαι ; why mourn I thus? E.Andr. 397 (where Pors. restores ταῦτα δύρομαι for the caesura) ;θρηνοῦντός τε μου καὶ ὀδυρομένου Pl. Ap. 38d
, cf. Phld.Rh.1.381 S., etc.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ὀδύρομαι
Перевод: с греческого на английский
с английского на греческий- С английского на:
- Греческий
- С греческого на:
- Английский
